ای انسان تو محبوب منی دنیا را به خاطر تو خلق کرده ام و تو را بر صورت خود آفریدم و از روح خود در تو دمیدم و اگر کسی به ندای تو لبیک نمی گوید به خاطر آن است که هم طراز تو نیست و جرات برابری و هم نشینی با تو را ندارد حتی جبرئیل بزرگترین فرشتگان قادرنیست که هم طراز تو شود زیرا بالش میسوزد و از طیران به معراج باز می ماند...

ای انسان تنها تویی که زیبایی را درک می کنی . جمال و جلال و کمال تو را جذب می کند تنها تویی که خدای را با عشق-نه با جبر-پرستش می کنی تنها تویی که در تنهایی نماینده خدا شده ای ای انسان تنها تویی که قدرت و خلاقیت خدا را درک می کنی تنها تویی که غرور می ورزی و عصیان می کنی و لجوجانه می جنگی و شکسته می شوی و رام می گردی و جلال و جبروت خدا را با بلندی طبع و صاحب نظری خود درک می کنی...

تنها تویی که فاصله بین لجن و خدا را قادری بپیمایی و ثابت کنی که افضل مخلوقاتی!!

تنها تویی که با کمک بالهای روح به معراج می روی ...تنها تویی که زیبایی غروب تو را مست می کند...و از شوق می سوزی و اشک می ریزی...

ای انسان خلقت در تو به کمال رسیده و کلمه در تو تجسد یافت و زیبایی با دیدگان زیبا بین تو ظهور کرد و عشق با وجود تو مفهوم و معنی یافت و خدایی خود را در صورت تو تجلی کرد.

ای انسان تو مرا دوست می داری و من نیز تو را دوست می دارم تو از منی و به سمت من باز می گردی...