کشتی پهلو گرفته...
خسته‌ام خدا، چقدر خسته‌ام.
چطور من بدن نازنين اين عزيز را شستشو كنم؟! اگر تغسيل فاطمه به اشك چشم مجاز بود، آب را بر بدن او حرام مي‌كردم. اگر دفن واجب نبود، خاك را هم بر او حرام مي‌كردم.حيف است اين جسم آسماني در خاك! حيف است اين پيكر ثريايي در ثري! حيف است اين وجود عرشي در فرش. اما چه كنم كه اين سنت دست و پاگير زمين است. از تبعات زندگي خاكي است.
پس آب بريز اسماء! كاش آبي بود كه آتش اين دل سوخته را خاموش مي‌كرد! اي اشك، بيا، بيا كه اينجاست جاي گريستن.
فرشتگان كه به قدر من فاطمه را نمي‌شناسند، به اندازة من با فاطمه دوست نبودند، مثل من دل در گرو عشق فاطمه نداشتند، ضجه مي‌زنند، مويه مي‌كنند، تو سزاوارتري براي گريستن اي علي! كه فاطمه، فاطمة تو بوده است... اي واي اين تورّم بازو از چيست؟... اين همان حكايت جگرسوز تازيانه و بازوست! خلايق بايد سجده كنند به اين همه حلم، به اين همه صبوري. فاطمه! گفتي بدنت را از روي لباس بشويم؟ براي بعد از رفتنت هم باز ملاحظة اين دل خسته را كردي؟ نازنين! چشم اگر كبودي را نبيند، دست كه التهاب و تورم را لمس مي‌كند.
عزيز دل! كسي كه دل دارد، بي‌ياري چشم و دست هم درد را مي‌فهمد.
اي كسي كه پنهانكاري را فقط در دردها و مصيبت‌هايت بلد بودي، شويِ تو كسي نيست كه اين رازهاي سر به مهر تو را نداند و برايشان در نخلستان‌هاي تاريك شب، نگريسته باشد.
اينجا جاي تازيانة نامردان است در آن زمان كه ريسمان بر گردن مرد تو آويخته بودند.
اي خدا! اين غسل نيست، شستشو نيست، مرور مصيبت است. دوره كردن درد است. تداعي محنت است.
اي واي از حكايت محسن! حكايت فاطمه و آن در و ديوار! حكايت آن ميخ‌هاي آهنين با بدن نحيف و خسته و بيمار! حكايت آن آتش با آن تن تب‌دار! حكايت آن دست پليد با اين گونه و رخسار! حكايت آن همه مصيبت با اين دل بي‌قرار!
آرام‌تر اسماء! دست به سادگي از اين همه جراحت عبور نمي‌كند، دل چطور اين همه مصيبت را مرور مي‌كند؟!
چه صبري داشتي تو اي فاطمه! و چه صبري داري تو اي خداي فاطمه!اينكه جسم است اين همه جراحت دارد، اگر قرار به تغسيل دل بود، چه مي‌شد! اين دلِ شرحه شرحه، اين دل زخم ديده، اين دل جراحت كشيده!
آن كفن هفت تكه را بده اسماء! كاش مي‌شد آدمي به جاي يار عزيزتر از جان خويش، فراق را براي هميشه كفن كند.
خدايا! اين كنيز توست، اين فاطمه است، دختر پيامبر و برگزيدة تو. دختر بهترين خلق تو، دختر زيباترين آفرينش تو، خدايا! آنچه رهايي‌اش را سبب ميشود بر زبانش جاري كن، برهان او را محكم گردان. درجات او را متعالي فرما و او را به پدرش برسان.
بچه‌ها بياييد. حسن جان، حسين جان، زينبم،عزيزم ام‌كلثوم بيایيد! با مادر وداع كنيد. سخت است مي‌دانم، خدا در اين مصيبت بزرگ به اجر و صبرش ياري‌تان كند. آرام‌تر عزيزان! از گريه، گريزي نيست. اما صيحه نزنيد، شيون نكنيد، مثل من آرام اشك بريزيد.نمي‌دانم چطور تسلايتان دهم. اين مادر آخر مادري نبود كه همتا داشته باشد، كه كسي بتواند جاي او را پر كند، كه جهان بتواند چون او دوباره بزايد.
اما تقدير اين بوده است، راضي شويد به مشيت خداوند و زبان به شكوه نگشایيد.
رويش را؟ سيماي مادر را؟ باشد، باز مي‌كنم، هر چند كه دل من ديگر تاب ديدن آن چهرة نيلي را ندارد. وای! مهتاب چه مي‌كند با اين رنگ و روي مهتابي!
اين‌قدر صدا نزنيد مادر را! او كه اكنون توان پاسخ گفتن ندارد، فقط نگاهش كنيد و آرام اشك بريزيد.
اما نه، انگار اين دست‌هاي اوست كه از كفن بيرون مي‌آيد و شما را در آغوش مي‌گيرد.اين باز همان دل مهربان اوست كه نمي‌تواند پس از وفات نيز نداي شما را بي‌جواب بگذارد. تا كجاست مقام قرب تو فاطمه جان!
شما را به خدا بس كنيد بچه‌ها! برخيزيد!اين جبرئيل است كه پيام آورده، برخيزيد!
جبرئيل مي‌گويد: عرش به لرزه درآمده، بردارشان!شيون ملائك، آسمان را برداشته، بردارشان! تاب و تحمل خدا هم... علي جان! بردارشان.
برخيزيد بچه‌ها! چه شبي است امشب خدايا؟! لا حول و لا قوه الّا بالله.
غم به جراحت میماند، 
تقدیم به خاک پای مادر مظلومیت فاطمه زهرا سلام ا... علیها
تقدیم به خاک پای مادرمظلومیت فاطمه زهراسلام ا... علیها
سلام برتو اى ولى ّ خدا و اى فرزنــد ولــى ّ خدا.سلام برتو اى حجّت خدا و اى فرزنــد حجّت خدا.سلام و رحمت و بركات خداوند برتو اى امام هدايت و اى ريسمان استوار
در بین راه کربلا امام حسین(ع) به یاران خود فرمود:اخبار و اطلاعات را مرتب به من برسانید. روزی فرمود چه خبر دارید؟گفتند:پیک شما قیس بن مسهر را راهدارهای ابن زیاد دستگیر کرده نزد ابن زیاد بردند.ابن زیاد اورا فرمان داد تا به شما و پدرتان دشنام دهد اما او به عبید ا...ابن زیاد و پدرش لعنت و برای شما دعا کرد و مردم کوفه را از آمدن شما خبر داد او را کشتند و جنازه او را از بالای قصر پرتاب کردند.
سلام ممنون که دوستان نظراتشون رو بیان کردن از آقاهادی برادربزرگوارم.جناب ع ج م و زهرای عزیز خصوصا تشکر میکنم که به صحبتم توجه داشتیداما...من حرفای همتونو قبول دارم وصحبت من هیچ منافاتی با فرمایشات شما نداره میدونید من منظورم انقدر پیچیده نبود اشکال اینجاست که نمیتونم مثل شما دوستان زیبا و دلنشین صحبت کنم...من فقط دوست دارم یه ذره توی این وبلاگ باهم بخندیم یعنی شوخیم توش بیاریم معلوم بشه که هممون جوونیم و سرزنده مثل وقتاییکه توکلبه کنارهم جمع میشیم یه جورایی انگار حرف زدن برامون سخت شده همش دنبال جمله های قشنگ نگردیم تاحرف اصلیمونم یادمون بره.راحت تر باهم حرف بزنیم.نمیگم راحت تر باخداحرف بزنیم چون دوباره کلی انتقاد از توش درمیاد و من مثل همیشه قاطی میکنم و به خودم و خدای خودم شک میکنم 