کلبــه یــاس

در انتهای کوچه های خستگی، شوق پر کشیدن است، لذت رسیدن است

 درانتهای این فراق، نصیب من صوت او شنیدن است

 روی دلربای یار دیدن است، طعم وصل او چشیدن است

 وه که راه انتظار، در گذشتن از کوچه های تنگ و تار، به شوق یار،

عطر زندگی است

 رسم بندگی است

 عادت شقایق است

و ما اگر شقایقیم، به شوق او شقایقیم