یه سوال مهم با خوندن آیه 62 سوره بقره برام پیش اومد. این آیه اینگونه بیان میفرماید که :
"هرمسلمان و یهودی و نصرانی و ستاره پرست که از روی حقیقت بخدا و روز قیامت ایمان آورد و نیکوکاری پیشه کند، البته از خدا پاداش نیک یابد و هیچگاه(در دنیا و عقبی) بیمناک و اندوهگین نخواهدبود" ترجمه مهدی الهی قمشه ای
سوال : مگر در همین قرآن نیامده که دین نزد خداوند همانا اسلام است. مگر اسلام بعنوان دین و آیین آخر یکتاپرستی که همگان موظف به پذیرش آنند نیست و درغیر آن عملی از آنها پذیرفته نمیشود. آیا نمیتوان فلسفه و تفکر "صراطهای مستقیم" را از همین آیه استخراج کرد. یعنی هرکسی با آیین خودش حتی ستاره پرستی هم میتواند رستگار شود. کافیست مفاد این آیه را پذیرفته و عمل کند. فکر نمیکنید با این آیه خیلی از باورها و اعتقادات ما زیر سوال برود(از این لحاظ که دین اسلام دین آخر و خاتم است و غیر آن نزد خدا پذیرفته نیست)؟ مگر ستاره پرست مشرک نیست؟ پس چرا او هم میتواند رستگار شود؟ مگر دین امروز مسیحیت شرک آمیز نیست؟ پس چرا اوهم میتواند رستگار شود؟
دربارش فکر کنیم و حتما این بحث رو ادامه بدیم... یاحق