کلبــه یــاس

پرواز ز پروای خوش اين دل معشوق                      هرجا که رهی داشت پری ديد

بگذشت سنينـی ز پــر آسوده گنهکار                      يـارا تو ز بيـم غم خود،وقـت امـان ده

ور شمس بتــابد به درون دل تــاريـک                      آن شمس تـويی و دل تـاريـک، دل ما

آن دل، دل نشود جز به صدای خبر دوست               آن دوست تـويی و دل بـيتـاب، دل ما 

گفتش به تو ای يار،زمانی بدهی به پر معشوق        بـاشد که رها يافت ز غم سير، خدايا

ايـن زمان آمـد و راهی تـو نهادی به دل ما                خـواهـم ز تـو پــرواز مـن پـيـر، خـدايـا

این شعر از یکی از دوستانم هست که برای این شبهای عزیز گفته بود...التماس دعا